autograf.hr

novinarstvo s potpisom

UKRAJINA ČIM PRIJE U EUROPSKU UNIJU!!

After my Death

AUTOR: Salsal Qorbani / 22.07.2018.

(Opaska uredništva: Salsal Qorbani je Afganistanac. Upoznali smo ga. Neuspješno je tražio azil u Hrvatskoj boraveći u domu za azilante MUP-a Porin. Njegov tekst zorno svjedoči o njegovoj tuzi i o mukama izbjegličkog života u Europi. Hrvatska je mogla postati njegov dom. Prilično dobro je svladao hrvatski jezik. Želio je ostati. Hrvatska policija mu je to zabranila. RH nije imala srce. Sreću traži u jednom drugom europskom gradu. Ako ga vrate u Afganistan, zna da će biti ubijen, kao i mnogi drugi njegovi deportirani sunarodnjaci).

After my death / پس از مرگم

After my death give my Ashes to the wind so that I may feel freedom in its hands, so that it may release this body from the cage of borders and labels.

Give my Ashes to the wind so that the wind can take me freely to anywhere it wants, so that it may fade away the wistfulness of being free from my heart. It may fulfill the ambition of flying in the world

Give my Ashes to the wind so that the wind can take me freely to anywhere it wants, so that it may fade away the wistfulness of being free from my heart. It may fulfill the ambition of flying in the world.

Yes, give me to the wind because the wind is the only one who understands how it feels to not have your own land, place, home, or even identity.

My Ashes are the perfect example of my life, that with small blow from the wind, everything can be ruined, and you can be taken with it to somewhere, nowhere, and build your nest from zero, and whilst looking forward to a better future you know that there will be another wind, another change, another emigration, and that this story will be continued.

When I die, give my Ashes to the wind.

Yes, give me to the wind because the wind is the only one who understands how it feels to not have your own land, place, home, or even identity

***

بتواند این تن را ازین زندان مرزها ،نام ها وعنوان ها رهایی بخشد .
خاکسترم را به دستان باد بسپارید که تا او مرا آزادانه به هرسو که میخواهد ببرد تا شاید حسرت آزادی و رهایی از دلم کم شود، شاید آرزوی پرواز در این دنیارا برآورده کند.
بله خاکسترم را به باد دهید زیرا باد تنها کسی است که میتواند درک کند چه حسی دارد وقتی که از خود کشور،خانه و حتی هویت نداشته باشی .

خاکسترم بهترین نمونه از زندگی من خواهد بود که با یک وزش کوچک همه رؤیاهایت میتواند به ویرانه ای مبدل شود و این وزش توفان وار تورا باخود به هرسوی ناسو ببرد و بازشروع به ساختن لانه ات از صفرکنی و امیدوار چشم به راه آینده باشی، با اینکه میدانی توفان دیگری خواهد آمد، تغییر دیگری رخ خواهد داد و هجرت دیگری در راه است و این داستان ادامه خواهد داشت.

وقتی من مردم خاکسترم را به دستان باد بسپارید.

(Prenosimo s autorova Facebook profila).

Još tekstova ovog autora:

> Svi tekstovi ovog autora