U banani smo: sve je manje radnika

Posla je sve više i sve više će ga biti, a radnika je sve manje i bit će ih sve manje. Hladni rat je prestao, sad je mlačan, a svaki tren može postati vruć u cijelom svijetu, kao što je sada za Ukrajinu.

A onda sankcije, blokade, zabrane uvoza i izvoza i bankovnih transakcija, i naglo propada sva ekološka mantra bijelog svijeta, svi moramo nešto uzgajati, barem sami za sebe – a to ne želimo, a niti znamo što s motikom ili lopatom.

I sad, otvaraju se ugljenokopi na Zapadu, Balkan zabranjuje izvoz drva za loženje… i tras-bum – nema radnika, što ćemo sad?

Blažena Mriža lipi muoji ljudi, brskam vsepovsod (Veno Taufer napisao je 1991. stih ”od povsod do povesod volčji molk, Vukovar, Vukovar, Vukovar”), e zerco e trovo tutto quel che un voleria, come ‘sta canssonetta (a lako bude da artefakt ča mi propio triba najde menen, a ne ja njega?), ča nan povida kako smo svi čisti svako jutro skakali na noge, ma u prvanje vrime, canatando ”zorja je, zorja, beli je dan” i ala ze delon.

Pero: valja reći da su bili napredni elementi, kako naš šindako Pule, Medulinac Josip Lazarić ”Pipe” (ča je biža od fašisti u Zagreb), drža miting u Medulinu, kako će biti svaken po potribi, i pršuta i orade i gruja i terana, inšoma kako da je svaki dan pir.

Ma jedan kurajan ga pita: A ki će delati, Pipe?

Orka Eva, provokator, ma Pipe je pasa škuole škvadrište i žandarske pak mu flisne dreto u čunku: A ča? A ki? Ma vero se zna, kako i vajk – LIŽNJANCI…

Pipe je vidija digitalnu (socijalističku, naravno!) sutrašnjicu, a ne analognu današnjicu. I sad se pitamo A KI ĆE DELATI, KAD DELAVCI NI?

Ecco alora ‘sta canzon ”analoga” de L. Scardacione Sveglia: Chicchirichì fa il galletto, / cì cì cì fa l’uccelletto, / din don dan fa la campana / sia vicina, sia lontana, / annunciandoci il ritorno del radioso nuovo giorno. / Si alzan tutti a questo coro / e si avviano al lavoro;
si alza presto il contadino: / va nei campi dal mattino.
Si alza presto l’operaio: / la fatica lo fa gaio.
Si alza pure dal lettino / e va a scuola ogni bambino. / Resta solo nella culla / il piccin che non fa nulla.

No kao i obično kad se preuzetno uputim na globalne teme, bit ću – globalan ino univerzalan. Pa napisati dvije-tri rige statistički fundirane u globalnom, univerzalnom svijetu, jadranskom svijetu, gdje nema radnika, o univerzumu Italije, Slovenije i Hrvatske.

Italija treba skoro pola miliona radnika, mahom u turizmu, ali i drugim djelatnostima.

Slovenija kao da lakše nalazi radnike nego Italija, mahom iz susjedstva, za najteže fizičke poslove – Obećana Zemlja:

”Na zavodu so tako v prvih treh mesecih letos prejeli že 15.000 vlog za delovna dovoljenja in soglasja za enotno dovoljenje, kar je 29,6 odstotka več kot v enakem obdobju 2021… Lani je sicer zavod izdal 46.264 delovnih dovoljenj in soglasij oz. 26,7 odstotka več kot v letu 2020… Večinoma gre za delovna mesta na terenu in pod težjimi delovnimi pogoji, za katera je težje najti kandidate med domačimi iskalci zaposlitve… zidarji 20,9%, vozniki težkih tovornjakov in vlačilcev 3,4%, varilci 10,4%… Lani jih je bila skoraj polovica iz Bosne in Hercegovine (45,7%), sledijo pa državljani Kosova, Srbije, Severne Makedonije, Ruske Federacije, Turčije, Ukrajine, Kitajske in Črne Gore…”

Hrvatska: U prvom kvartalu 2022. na portalu MojPosao objavljeno je više od 24.000 oglasa za posao, što je rast od čak 33 posto u usporedbi s prvim tromjesečjem prošle godine. … U proteklih godinu dana, do travnja 2022. među deset najbrojnijih zanimanja su prodavači (preko 1.000), slijede konobari (733), kuhari (365), radnici na proizvodnoj liniji (319), pomoćni kuhari (317), frizeri (307), pomoćni konobari (304), automehaničari (213), čistačice (179) i skladištari (159).

Jedna zgodna podrobnost, poslodavci sve više zapošljavaju teenagere, od 16 do 18 godina, manje plaće, a jaki i mladi… Kao što sve više zapošljavaju penzionere – jer stručnjaka, raznih profesija, naprosto više nema. A za teže poslove, dok Slovenija uvozi susjede, Hrvatska uvozi radnike iz Nepala, Indije, Filipina…

Aktivistica Kim Scott objavila je knjigu lapidarnog i lucidnog naslova: ”Just Work” (”Samo rad”, a pod tim nazivom već nastaje planetarni pokret), kaže autorica: ”JUST WORK ​is equally for everyone. And while many of my stories will center on gender and race, I hope the solutions will extend to workplace injustice in all its manifestations. Once we learn how to interrupt one kind of bias, it’s easier to change the often unconscious thought patterns that can lead to other kinds of bias, or worse. When we clean up these misconceptions and the behaviors that go with them, we build happier, more productive workplaces.”

Hrvatska je jako daleko od ”samo rad” ustroja, psihosocijalnog modela shvaćanja života. U uslužnom sektoru nedostaje oko 35 tisuća radnika, najviše konobara, kuhara, sobara, recepcionara i ostalih radnika.

Hrvatski radnici ranije su masovno odlazili “odraditi sezonu” na Jadran, sada zarađuju na zapadnoeuropskim tržištima. A sve manje radnika dolazi nam iz BiH, Srbije i Makedonije… U banani smo, reklo bi se.

A mi, ljudi od pera? Kako ćemo savladati svoju vlastitu lascivnost, nekrofiliju, sluganstvo kapitalu i politici, virtualnost i JUST TRASH ideju vs. JUST WORK?

Nemam drugog načina, nego po sto puta poslušati definiciju poštenog (a ne ”objektivnog”) žurnalima, iz radikalne izjave Georgea Orwella: ”Novinarstvo, to su samo zabranjene teme, sve ostalo je propaganda”.

Pa evo za kraj još jedne pjesmice s Mreže:

Gianni Rodari: Il giornalista

O giornalista inviato speciale
quali notizie porti al giornale?
Sono stato in America, in Cina,
in Scozia, Svezia ed Argentina,
tra i Sovieti e tra i polacchi,
Francesi, Tedeschi, Sloveni e Slovacchi,
ho parlato con gli Eschimesi,
con gli Ottentotti, coi Siamesi,
vengo dal Cile, dall’India e dal Congo,
dalla tribù dei Bongo-Bongo
e sai che porto? Una sola notizia!
Sarò licenziato per pigrizia.
Però il fatto è sensazionale,
merita un titolo cubitale:
tutti i popoli della terra
han dichiarato guerra alla guerra.

 

UKOLIKO VAM SE TEKST DOPADA I VOLITE NEZAVISNO I KVALITETNO NOVINARSTVO, VI MOŽETE PODRŽATI AUTOGRAF PA I NAJMANJOM MOGUĆOM UPLATOM NA NAŠ RAČUN ILI PREKO PAYPAL-A. HVALA! ZA VIŠE INFORMACIJA I PRECIZNE UPUTE KLIKNITE OVDJE.

    •  Trumpov trijumf – strah i nada svijeta
    •  Nama nema spasa, mi smo analogna rasa i kraj budućnosti
    •  Od holocena do holokausta
    •  A da konačno poslušamo Habermasa?!
    •  Fašistički kulturocid
    •  Legenda o Joakimu širila se Istrom još za njegova života
    •  1943.: Došla je naša ura
    •  Strvinari starog svijeta iliti iskonska Tea Tulić
    •  Analiza EU izbora: nacionalistički internacionalizam
    •  Šalamun – šaman poezije

> Svi tekstovi ovog autora